Dat was even schrikken voor de leden uit de groep van Frans, de aankondiging van zijn vertrek als trainer. En dan nog wel naar Friesland! Die hadden we niet zien aankomen. Maar voor Frans en zijn Renée ging het opeens ook heel snel: opeens diende zich dat optrekje in Oudega aan.
Een huis dat al hun wensen voldoet, in een rustige omgeving, weg uit de drukke Randstad, nu het voor hen beiden nog kan. Op 14 december kregen zij de sleutel. Hoewel ze nog niet op stel en sprong weg zijn – eerst moet hier nog wat verkocht worden – komt Frans niet meer terug als trainer.
Dat is ontzettend jammer voor de club, waar hij al 35 jaar aan verbonden is, waarvan 33 jaar als trainer. Niet in de laatste plaats vanwege spelbreker corona, waardoor een live afscheid vanuit de club/zijn groep nog even op zich laat wachten, maar van uitstel komt geen afstel!
Uit de reacties in de Whatsapp-groep blijkt in ieder geval hoezeer zijn lopers verrast zijn door dit nieuws, en hoezeer zij hun trainer gaan missen. Een kleine greep uit de reacties:
Sander: “Erg jammer voor de club. Ga je de Friezen leren lopen? Hoop dat we toch nog eens afscheid kunnen nemen.”
Els: “Er is vast wel een Friesland-trail en dan gaan we daarna bij Frans een biertje doen!”
Heleen: “Voor ons ☹ en voor jou 😊… Ik zal je missen!”
Monique: “Het ligt lekker dichtbij de Afsluitdijk voor een loopje. Wel superzuur voor ons achterblijvers natuurlijk!”
Bart: “Deze had ik niet aan zien komen! Erg jammer dat je ons niet meer kan trainen.”
Nasima: “Wat een leuk nieuws voor jullie samen en wat enorm stom voor ons!!!!”
Anouk: “Ondanks dat ik al een tijdje niet mee bij je loop ga ik je erg missen. Hele fijne tijd samen en geniet ervan!”
Jolanda: “Ik ga je zeker missen bij de trailgroep light!”
Verschillende mensen vragen ook hoe het nu moet met de volkstuin: “Een moestuin kan makkelijk in mijn eigen achtertuin”, aldus Frans (waarop Erwin: “Handig! Ben je voorzitter van je eigen moestuin!”). En op de vraag of hij daar ook gaat lopen: “Er is een atletiekvereniging in Drachten. Of ik daar lid van word, weet ik nog niet.”
De redactie loopt alvast op een echt afscheid vooruit en vindt dat ook wat echte Frans-anekdotes hier niet kunnen ontbreken:
Kees:
“Lopen met Frans was, naast prestatie, toch vooral gezellig: duin- en bospaadjes verkennen en in het donker soms verdwalen. Ongelooflijk, drie keer in de week stond die gozer klaar. En de grote trainert-truc van Frans om de zeer gevarieerde groep lopers bij elkaar te houden was om de voorste lopers linksaf te laten gaan en vervolgens met de rest rechtdoor te gaan, waarop de snelleren weer keurig achteraan konden sluiten. Soms daagden we Frans daarin uit, maar meestal stonken we erin. Een soort ‘management by running around’ van Frans. En dan toch na afloop bij de koffie weer kunnen zeggen: “het was weer een fantastisch en lekker loopje Frans, bedankt.” Dat heb ik zeker duizend keer gehoord…”
Teresa:
“Frans’ trainingen waren altijd leuk, goed, afwisselend en leerzaam en meestal net dat beetje meer dan we vooraf van plan waren. Avontuurlijk, langs unieke paden en wegen en altijd anders: Clingendael, Haagse Bos, Meijendel, Landgoederenroute, Wassenaar, strand en pier, Hubertuspark, Benoordenhout, Malieveld, CPC-route, Royal Ten-route, watertapkranenroute, het duin langs het Voorlindehek, de lelietjes van dalen en het seringenbos, de vogeluitkijk-route. Noem een route en we zijn er geweest. De inloop (even serieus op gang komen), de warming-up oefeningen (altijd grappig), een interval of duurloop, we hebben het gedaan. Na de training werd de inspanning beloond in het clubhuis met koffie, thee, koekje, en even later de broodjes, soep en soms bij lang nakletsen een gezellig drankje. Op Frans kon je rekenen, hij was er altijd. Ik zelf heb een jaar of 5 à 6 meegelopen, maar nu vanwege wat blessures even niet. Een unieke tijd met veel mooie, leuke en goede herinneringen. Thanks Frans! Beste groetnis fan Teresa.”
Dick:
“Denk ik aan Frans, dan denk ik in de eerste plaats aan al zijn verhalen. Hij had er zoveel, dat hij tijdens de warming-up vaak zelf vergat mee te doen. Over de volkstuin, de roemruchte geschiedenis van HRR, zijn katten… Maar ook ontdekten wij dankzij hem altijd weer gave nieuwe paadjes in Meijendel, die soms ophielden paadje te zijn. Ik ga Frans ontzettend missen.”
Lucienne:
“Natuurlijk waren de trainingen heel gezellig en leerzaam. Maar wat ik in het bijzonder heb gewaardeerd was het feit dat Frans ook bij wedstrijden soms opeens opdook om te supporteren – als hij zelf niet meedeed natuurlijk. Het hielp echt bij mijn allereerste CPC-loop in 2017, nadat ik bij eind 2016 bij de club aansloot: een vertrouwd gezicht langs de route! Frans was dus ook naast de trainingen erg begaan met en betrokken bij zijn lopers.”
Tessa werd tot een heus gedicht geïnspireerd:
“Frans,
Doorlopen in cadans.
Hij vond zijn balans
in ’t mooie Frieslands.
Interval, duurloop of wedstrijd.
In deze kersttijd
nemen we helaas afscheid.
Frans bedankt, namens je team.
Hopelijk gaan wij je nog een keer wederzien.”
Maar hoe gaat het nu verder met de trainingen? Met de Technische Commissie en met Robert Ficker is afgesproken dat Robert de trainingen op de donderdag en de zondag overneemt. Voor de trailtraining light op dinsdag is er helaas nog geen oplossing. De deelnemers aan deze trailtraining waren echter bijzonder enthousiast over deze tak van sport en hopen van harte dat deze training op enig moment weer van start kan gaan!
Namens alle leden van team Frans,
Lucienne Heemskerk
FRANS ZELF LAAT WETEN:
“Ik heb de afgelopen 35 jaar altijd met veel plezier gelopen door ons prachtige trainingsgebied. Als trainer heb ik vele HRR’ers en CPC-lopers op weg geholpen om steeds grotere afstanden te lopen en gelukkig voor velen, in steeds betere tijden. Met voor mijzelf de marathon als maximumafstand. Ik zal de HRR, Meijendel en de duinen missen. Gelukkig gaan we samen in een mooi huis in een nieuwe omgeving nog van alles beleven. Om af te sluiten met de yell van een oud-groepslid: “You can do it!”.