Op mijn vraag welke barvrijwilliger Marion in het zonnetje wilde zetten, noemde ze spontaan een aantal namen en gaf ze aan dat ze uiteraard blij is met iedere vrijwilliger. Maar de eerste naam die Marion noemde was Els de Vries. De woorden soepkoningin en grote schoonmaak vielen daar ook gelijk bij, net als de namen van Simone Rentier, Theo Luijten en Willem Maasland.
Els loopt op zaterdag net als ik in de groep van Jolanda, dus het contact was snel gelegd. En onder de voorwaarde dat alle lof, complimenten en waardering dan ook voor Simone, Theo en Willem zouden zijn, wilde Els best geïnterviewd worden. Omdat ook die namen meerdere keren in mijn gesprek met Marion naar voren gekomen waren, kon aan Els’ voorwaarde voldaan worden.
Ik heb wat vragen voorbereid, maar Els begint direct enthousiast te vertellen.
“Een bardienst is een avondje (of ochtend, red.) hard werken, maar met een leuk team is het echt heel leuk. Eerst deden we de bardienst op woensdag, dat is van oudsher de drukste avond op de club. Dan kom je na je werk om 6 uur aan en dan sta je tot half twaalf op je pootjes. Maar wat krijg je daar dan veel voor terug. Je hebt de hele avond echt zo’n gezellig kroeg-idee.
Iedereen heeft het heel gezellig met elkaar, dat is wat je wilt bij een vereniging.
Tijdens een piek, als een groep terugkomt, ben je even heel hard aan het werk, maar als iedereen lekker voorzien is van eten en drinken, dan kun je ook nog even gezellig kletsen. En als je dan aan het eind van de avond de baromzet ziet, heb je dat toch maar weer voor de club gedaan.”
Waar komt die eretitel ‘Soepkoningin’ vandaan?
“Afgelopen maandag had ik bardienst, ik was vier dagen vrij geweest en had even geen zin om iets te maken. En dan komen er mensen voor ze gaan rennen vragen wat heb je gemaakt. Normaal heb ik altijd iets. Toen we nog de bardienst op woensdag draaiden, maakten Simone, Theo en ik om de beurt iets. Van nasi tot zwarte-bonen-burgers of kip. De laatste tijd is het een gewoonte geworden om een soepje te maken. De maaltijden maakten we eigenlijk altijd in de keuken van de club. Nu we op maandag bardienst draaien, maak ik de soep meestal op zondag thuis en dan maak ik het af op de club. Wij zijn lang niet de enigen die zelf iets maken.
Noortje maakt regelmatig broodjes kroket, Appie broodjes worst of haring en ik weet dat er soms een stamppotje is.
De kosten krijg je terug maar alle extra omzet is dan voor de club. Het is leuk om dat voor je club te kunnen doen.”
“Onlangs viel het ons op dat de keuken heel vies geworden was. We hebben toen een grote schoonmaak gedaan. De eerste dag heb ik geholpen. Theo, Simone en Willem hebben daarna nog een extra dag gepoetst om ook de bar en de gootsteen schoon te maken. We hopen dat iedereen het vanaf nu ook schoonhoudt.”
Vriendschappen ontstaan achter de bar
Els leerde Theo en Simone kennen door het rennen in de groep van Jos. Ze was toen al vrijwilliger achter de bar en deed die diensten met verschillende ‘collega’s’. Omdat het bij het hardlopen altijd al heel erg goed klikte tussen Els, Simone en Theo, hebben ze op een goed moment gevraagd of ze niet samen ingeroosterd konden worden. Sindsdien zijn ze een vast team. En door samen die bardiensten te doen, leerden ze elkaar anders en beter kennen. Hierdoor is een hele goede vriendschap ontstaan. Ze eten bij elkaar en zijn zelfs samen op vakantie geweest.
“En met Willem is het ook altijd ontzettend leuk. Willem zorgt voor alle inkopen en is er altijd. Als hij niets zou doen hebben we geen bier, geen marsen… Hij is een soort vliegende kiep of reddende engel voor de bar. ‘Zonder Willem geen vreten …’”
Na alle bardiensten vindt Els het nog steeds leuk om te doen.
“En eigenlijk vind ik het wel een verplichting dat iedereen iets doet voor de club. Je betaalt slechts € 140 contributie voor een jaar sporten en gezelligheid. En je drinkt een biertje voor € 1,70 of je eet een soepje voor € 2,50. De prijzen zijn nu, net als alle prijzen, iets hoger geworden, maar ergens anders kun je dat niet voor die prijs krijgen. En samen maken we de club mooier, leuker en hechter.”
Ook hier een uitsmijter: hoe vind je het dat Marion jou als eerste noemde?
“Ik doe het met Theo en Simone, zij verdienen dit dus net zoveel als ik, maar ik voel me wel vereerd en vind het heel leuk om te horen dat Marion gelijk aan mij dacht. Marion is ook een schat, we hebben samen de Roparun gedaan. Er zijn wel veel meer mensen die het verdienen om even in het zonnetje mogen. Iedereen die vrijwilligerswerk doet voor de club verdient dat eigenlijk.”
Susanne Hommelberg
Lees ook: Onze vrijwilligers – de bar