Enkele clubleden hebben zich de afgelopen jaren ontfermd over John Westerduin, uit de groep van Barbara van Gessel. John kreeg klachten waardoor hij steeds minder goed mee kon lopen. Maar dankzij de inzet van zijn loopmaatjes heeft hij lange tijd toch zijn rondjes kunnen maken. Een verslag van een van hen, Marco van Dam.
We suizen het duintje af. John vlak achter me. We hebben heuveltraining en Barbara staat beneden bij het bruggetje klaar met de stopwatch. Landgoed Voorlinden ligt er prachtig bij op deze warme zomerse avond. Ik probeer snelheid te maken zoals je het op de fiets ook doet als je verderop weer omhoog moet. Maar dat werkt niet met hardlopen. We ploegen ons omhoog door het mulle zand richting de top van het een-na-laatste duintje. Als we al indruk hadden willen maken met onze looptechniek dan is dit niet het juiste moment. Even later lopen we in de beschutting van de imposante bomen Barbara tegemoet. Ze is tevreden. Volgend rondje zal 15 seconden sneller moeten. Weg zijn we weer. Ditmaal John voorop.
Het is voor ons roadrunners een bekend tafereeltje, trainen op landgoed Voorlinden. Hoeveel van Johns persoonlijke topprestaties zijn daar wel niet in voorbereiding geweest?
Het begon jaren geleden heel onschuldig. Kleine dingetjes zegt Arine, Johns vrouw. T-shirt achterstevoren. Bewegingen die iets strammer gingen. Niet op bepaalde woorden komen. Onschuldig. “John, je moet eens aan yoga gaan doen, dan ben je vast snel van je blessure af”. Als reactie op mijn tip tijdens een training zei John dan dat het best lastig was al die poses. Na een zoektocht van vele jaren werd John In de zomer van 2017 gediagnosticeerd met het corticobasaal syndroom op de basis van Alzheimer, met parkinsonistische trekken.
John heeft altijd gevoetbald. Was ooit bijna doorgedrongen via de jeugdselectie tot de top van Nederland. Op een gegeven moment is hij begonnen met hardlopen. Hij heeft nog een paar trainingen van Jacques meegemaakt. Gestaag gingen zijn prestaties omhoog. In 2014 de CPC net over de twee uur. In zijn laatste in 2018 tekende hij een tijd op van 1:53. John was een goede loper.
In de winter voordat corona opkwam zijn we John op een geven moment gaan halen en brengen. Fietsen in het donker werd lastig en een beetje gevaarlijk. In de kleedkamer hielpen we John meer en meer met omkleden. We vonden zijn kleren altijd zorgvuldig opgevouwen in zijn sporttas.
John en Arine hebben weken binnen gezeten tijdens de eerste lockdown. Ook waarschijnlijk ziek geweest van corona. Ik kwam zelf mijn huis bijna niet uit. Met een bezoek aan de supermarkt hield ik het bijna vier weken vol. Na een kort hoe gaat het appje naar Arine ben ik met John gaan wandelen. Het was nog in de tijd dat je niet zomaar de publieke ruimte moest claimen. Blijf zoveel mogelijk binnen. Maar dit was noodzakelijk. Al snel hadden we een groepje geformeerd waarmee we drie keer in de week met John eropuit gingen. We zijn op een gegeven moment ook weer gaan hardlopen. En dat ging. Conditie werd weer opgebouwd en er kwamen weer serieuze afstanden op de sporthorloges. John heeft zich langzaam moeten voorbereiden op zijn vertrek uit zijn geliefde Scheveningen. In woonzorgcentrum Florence krijgt hij nu de professionele verzorging die inmiddels onontbeerlijk was geworden.
John zijn zachte, rustige karakter, en vooral zijn humor hebben het mogelijk gemaakt dat hij zich kan overgeven. Samen met een ongeëvenaard doorzettingsvermogen hebben we de afgelopen jaren, tegen de stroom in, veel mooie momenten kunnen beleven.
Een paar weken geleden trof ik John beneden niet aan. We zouden gaan wandelen, en misschien een stukje hardlopen. Ik ben naar boven gegaan. John had aan de verzorgster aangegeven dat het klaar was. Dat het niet meer ging. Niet meer hardlopen. We zijn toen naar de club gegaan, hebben fijn wat gedronken, hardloopmaatjes weer gezien.
We kijken niet te ver in de toekomst. Zolang het gaat gaan we nog gezellig wat drinken op de club, maken korte wandelingetjes en bezoeken musea.
Marco van Dam
Groep Barbara
Sinds het najaar van 2020 woont John in Florence, locatie Mariahoeve. Marco coördineert drie contactmomenten per week met zijn oude loopmaatjes. Met zijn tuinvrienden van onze tuincommissie, onder de zorgzame supervisie van Roel, vindt hij rust in het tuinieren.