Grensoverschrijdend lopen in drie open groepen!
Vorig voorjaar besloten trainers Marco de Graaf en Remon de Klerk en assistent-trainer Walter Rutten tot een nauwe samenwerking tussen hun loopgroepen. Nu willen zij meer vertellen over het hoe en waarom van dit initiatief, dat zij min of meer geruisloos zijn gestart.
Remon: Directe aanleiding was het grote aantal mensen dat afkomstig was uit de CPC-runners 21 km, lichting 2017-2018. Die wilden op de zondagochtend blijven lopen, maar de enige groep die daar was, was een hele drukke groep van Ed Reinicke. Er was weinig plaats voor instroom van nieuwe lopers. Door een extra trainer toe te voegen op de zondag kwam die mogelijkheid er wel. Marco nam één keer per twee weken deze trainingen op zich, en Remon en Walter één keer per vier weken. In het najaar van 2018 moest Ed Reinicke door omstandigheden stoppen op de zondagochtend. De groep werd dus behoorlijk groot en divers.
Walter: De samenwerking had ook effecten op de eigen (wedstrijd)groepen van Marco (ma, wo en za) en Remon (ma en wo). Het samenwerkingsverband werd nauwer. Dat bleek veel voordelen op te leveren. Bijvoorbeeld voor de doorstroming.
Marco: En ook om ‘eilandvorming’ tegen te gaan. Het is begrijpelijk: mensen kennen elkaar en blijven daardoor soms langer in een groep ‘hangen’ dan strikt noodzakelijk. Maar als je je loopniveau wilt verbeteren, zal je ook de stap naar een andere groep moeten nemen.
Walter: In een samenwerkingsverband als het onze communiceer je ook wat makkelijker. Heel praktisch: we stemmen onze schema’s goed op elkaar af, je traint voor dezelfde wedstrijden, houdt dezelfde rustweek.
MVG: Van de nood werd een deugd gemaakt?
Remon: Zo zou je het kunnen zeggen. Er zijn bovendien lessen uit de CPC-situatie getrokken: de huidige CPC-lopers, lichting 2018-2019, worden in een vroeg stadium over de bestaande groepen verdeeld, in plaats van een aparte CPC-groep te hebben. Trainers raken zo ook sneller vertrouwd met de lopers en kunnen beter inspelen op de wensen van de lopers.
Walter: Zo maken we optimaal gebruik van het trainersaanbod (verschillende snelheden over verschillende dagen).
Marco: Het voordeel van een samenwerkingsverband tussen meerdere trainers is de flexibiliteit die het oplevert voor de trainers, en de continuïteit voor de lopers. Je bent als trainer dan niet volledig gebonden aan een vast moment, je kunt overleggen als een van de trainers bijvoorbeeld de avond tevoren eens een feestje heeft gehad.
Remon: Voor de lopers is de afwisseling van trainer of groep ook leuk. Iedere trainer heeft zijn eigen stijl, de ene groep is sneller, en de andere heeft veel intervaltraining. Blijkt een bepaalde training erg succesvol, dan wordt deze gedeeld (en soms zelfs overgenomen binnen de hele club!).
Walter: Door de verschillende stijlen en knowhow van de trainers leren de lopers verschillende aspecten van trainingen aan. Op alle fronten dus afwisseling op zondag. Want op zaterdag weten de lopers precies wie ze krijgen, op zondag is dat een verrassing!
Wij hoopten door dit initiatief dus de mobiliteit tussen de groepen te vergroten, maar dat is nog niet helemaal gelukt. Door dit interview te geven, willen wij hier nogmaals de aandacht op vestigen. Wij hebben de optimale omstandigheden gecreëerd om doorstroming te bevorderen. Ik zou zeggen: maak daar gebruik van!
Als intermezzo volgen er enthousiaste verhalen over succestrainingen die nu breed uitgezet zijn onder andere groepen en de instrumenten die worden ingezet. Zo leren wij dat Marco in zijn groep een metronoom gebruikt die door middel van piepjes het loopritme aangeeft en van Remon dat hij daarvoor muziek gebruikt.
MVG: Voor de zondagochtend redden jullie het nu kennelijk nét, maar de groep is groot. Zijn er dan wel voldoende trainers?
Walter: Assistent-trainers zouden natuurlijk van harte welkom zijn. Ik ben nu assistent-trainer en had gelukkig ook enige ervaring, dat was wel handig. Het is ook echt een leuke manier om bij verschillende groepen te kijken.
Remon: Assistenten kunnen we op de club goed gebruiken. Bijvoorbeeld op de zondag, waar we een trainerstekort hebben. Belangrijk is: je hoeft als assistent-trainer niet snel te zijn! Ook hoef je niet per se trainer te worden.
Marco: Het is leuk en afwisselend en… de trainer van dienst bepaalt de route! Ervaring is inderdaad wel echt handig. En dan bedoelen we niet alleen qua looptechniek; ook praktische ervaring is noodzakelijk, die eigenlijk dicht bij managersvaardigheden ligt: je moet de groep continu in de gaten houden, de voorste en achterste lopers, zorgen dat de boel bij elkaar blijft bij stoplichten, het verkeer in de gaten houden… Want ja, wedstrijdlopers die voor de 21 km gaan, trainen toch met name in de stad.
LH: Staan er al cursussen voor assistent-trainers gepland?
Remon: Cursussen worden gepland als we van een aantal mensen weten dat zij assistent-trainer willen worden. Dat is natuurlijk een beetje een kip-ei-verhaal, want met een geplande cursus kun je mogelijk ook geïnteresseerden aantrekken… Dus als we genoeg mensen hebben, starten we en dat trekt weer nieuwe mensen aan. Een soort zwaan-kleef-aan.
Marco: Men is vaak bang voor de belasting, de verplichtingen die het met zich meebrengt. Kijk, je maakt natuurlijk bepaalde afspraken met de trainer. Maar assistent-trainers worden echt wel ontzien. Kun je een keer niet, geen probleem, we lossen het op. Het is voor een trainer al erg fijn om een back-up te hebben.
Dus ben je enthousiast geworden, geef je dan bij een van ons op!
Samenvattend, een assistent-trainer:
• is iemand die het reilen en zeilen binnen een groep kent
• is enthousiast
• hoeft niet snel te zijn
• heeft weinig verplichtingen
• hoeft niet per se trainer te worden
(lh, mvg)