Drie keer op naar het moment of fame: de finish van de CPC op het Malieveld. Daar kun je lang naartoe werken en leven. We spraken drie lopers tijdens hun voorbereidingen voor de halve marathon van de CPC. Ze vertelden over hun doelen en gaven elkaar waardevolle tips. Na de CPC hebben we ze gevraagd naar hun ervaringen.
Svenja, Floris en Joris. Drie lopers van verschillende niveaus die alle drie serieus getraind hebben voor de halve marathon. Drie verschillende lopers met verschillende doelen. Dat viel al direct op aan het door hen ingevulde hardlooppaspoort. Joris en Svenja lopen voor het eerst de halve, Floris misschien wel voor het laatst. Hij heeft de 21km al vaker gelopen en heeft het doel zijn PR te verbeteren. Als hij zijn PR verbetert, is hij klaar met de 21km: “Daarna kan ik met pensioen. Als het me lukt om onder mijn huidige PR van 1h20 en 15 seconden te komen, dan vind ik het best. Dan zoek ik een ander doel.”
“Focus op heel blijven”
Maar even naar de voorbereidingen. Hoe verlopen die zo’n drie weken voor de start?
Svenja en Joris trainen bij Ben van Kan. Ze gaan dit weekend 19 km lopen. Joris: “Als we die halen, dan is dat goed voor het moreel. Dan weet je dat je het ook gaat halen tijdens de CPC. De laatste twee kilometers lukken dan zeker.”
Svenja zal blij zijn als het 9 maart is. “De eerste keer is spannend. Ik focus nu op heel blijven. Als ik dat haal, dan gaat het goed tijdens de CPC.”
Floris houdt zich stevig vast aan het schema van Appie, zijn trainer. “Het schema werkt naar de CPC toe. Volgende week loop ik nog 10 km bij Sparta in de 1 van de 4 loop. Die doe ik voluit, dan rust en dan de CPC.”
“Lekker inlopen”
De echte topsporters bedenken vooraf niet alleen hoe de wedstrijd gaat, maar ze beelden zich ook de dag van de wedstrijd in. Hebben ze bedacht wat ze die dag gaan doen? Heeft Floris zijn favoriete shirt al klaarliggen waarin hij altijd records loopt? Floris: “Haha, nee, ik heb geen speciale schoenen of shirt of zo. Als je lekker in je vel zit op de dag zelf, dan komt het wel goed. Ik weet dat ik ervoor moet zorgen dat ik ontspannen aan de start sta. Ik moet erop letten dat ik op tijd ben, want dat lukt niet altijd. Dan kan ik lekker inlopen en nog met mensen van de club praten. Dan tijdig het startvak in om te starten.”
“Verstand op nul”
Svenja heeft nog niet nagedacht over de dag, behalve dan dat ze haar verstand op nul zet en gaat lopen. Joris heeft de dag al goed doordacht: “Ik gun mezelf een lekker ontbijtje. Dan wandel ik naar de start, want ik woon er vlakbij. Voor mij is het niet verstand op nul, maar wel gaan. Vooraf ga ik bedenken hoe ik het indeel. Ik bespreek dit met Ben en begin vooral niet te hard. Na de helft wil ik iets versnellen, dat moet lukken want ik ben een diesel.”
Svenja voegt hier zuchtend aan toe: “Als ik het maar haal, ik ben niet bezig met tijden, of het nu 6 minuten, 6.10 of 6.30 is.” “Niet te hard starten is moeilijk”, vindt Floris. Hij kijkt bij ieder kilometerpaaltje op het parcours naar zijn tijd. “Ik focus op een constant tempo, constant ritme en soepel en ontspannen lopen. De laatste kilometer is zwaarder. Je bent dan moe, dan is het doorbijten. Het parcours gaat aan het einde iets omlaag, dat is psychologisch gezien goed.”
“Blijf om je heen kijken”
Hebben ze tips voor elkaar voor tijdens de wedstrijd?
Svenja: “Floris, probeer er lol aan te beleven en geniet van je race. Het gaat om de tijd en de weg ernaartoe. Joris, jou ken ik natuurlijk beter. Beloof jezelf dat biertje aan de finish.”
Joris heeft tijdens zijn CPC ervaring met de kidsloop gemerkt dat het druk is bij de start. “Hou je hoofd dan koel, na de eerste kilometer komt er meer ruimte. Blijf je eigen tempo lopen.”
Floris: “Ik wil jullie adviseren om om je heen te blijven kijken. Er staat veel publiek langs de kant. Let op de mensen van de club, dat zijn er best veel. Die moedigen je aan, dat geeft een extra boost. Vraag mensen vooraf waar ze gaan staan, zodat je naar ze uit kunt kijken.”
Na de CPC gingen we weer langs bij de drie. Hoe is het gegaan? Hebben ze nog gedacht aan de tips? Zijn ze tevreden?
Lees het in het hardlooppaspoort van Svenja, Joris en Floris.
Helma van den Berg