“Misschien had je ‘m al zien aankomen. Of misschien heeft hij je juist overvallen. In ieder geval werd de tweede coronagolf deze zomer een feit. Hoe ervaren jullie deze periode?” Dit vroegen wij aan Caroline ten Bos, Marije van der Kamp en Roland Lindeloo. 3 lopers, 3 groepen, 3 vragen: over het lopen zelf, over de sfeer op de club en over de toekomst van de club.
Stapje extra of stapje terug?
“Hardlopen is in deze periode in de eerste plaats ontspannend, zeker met al dat thuiswerken. Ik heb mij in augustus aangemeld bij HRR omdat ik training wil en de 20 kilometer wil halen. Trainer Barbara van Gessel bleek een goede keus en de groep is superleuk. Sympathieke mensen met verhalen. Dat zij een soort van trail liepen wist ik niet, maar juist dat deel vind ik fantastisch. Gedachteloos als een klein kind ploeteren door ‘het groene paadje’.”
Koffie op de club of theetje thuis?
“Ik heb in augustus en september nog even mooi weer ervaren en dat was bij het clubhuis gezellig buiten. Ik ervaar vooral een goede sfeer in de loopgroep en dat is voor mij nu voldoende. Ik overweeg om me eens aan te melden voor een trainingsweekend. Wel spannend omdat ik niet zo veel mensen ken, maar leek een goede gelegenheid om de contacten uit te breiden.”
Wind mee of wind tegen?
“Ik denk dat HRR in de toekomst meer digitale moeite en ontwikkeling zal moeten doen om relevant te blijven voor een nieuwe generatie en om blijvend nieuwe leden aan te trekken. Of misschien wordt de kantine juist dé onderscheidende asset voor HRR in de strijd tegen al die digitale communities. Verder kun je gekke loopjes of wedstrijden bedenken waarvoor leden zich inschrijven en betalen of de belofte van 1 groot knalfeest volgend jaar. En bij gebrek aan barinkomsten zou je ook een (al dan niet vrijwillige) bijdrage van de leden kunnen vragen. Ik zou daar zelf geen moeite mee hebben. HRR levert mij veel sociale contacten op en is superbelangrijk voor mijn gezondheid. Daar betaal ik graag voor, zeker nu ik het even niet aan de horeca uitgeef.”
Stapje extra of stapje terug?
“In januari dit jaar ben ik lid geworden van HRR en train ik mee met de trailrungroep op donderdagavond. Met een gezellige groep rondbanjeren door het prachtige natuurgebied Meijendel. Helaas kwam daar in maart al een eind aan en heb ik die maanden voor mezelf moeten trainen. Dat lukte prima; mijn vriend is ook sportief en die sleept me wel mee naar buiten. Ik vind het belangrijk om mijn conditie bij te houden en regelmatig een frisse neus te halen. Maar meer dan 10 kilometer red ik in m’n eentje niet hoor!”
Koffie op de club of theetje thuis?
“Het was fijn dat we sinds juni weer even in teamverband konden lopen. Even wat andere mensen om je heen om mee te praten. De trailrungroep is een hele open en gezellige groep. Helaas heb ik nog niet veel gebruik kunnen maken van de kantine op de club en mis ik daarom het clubgevoel ook een beetje. Ik vind het vooral heerlijk om onverhard te rennen in een natuurgebied als Meijendel. Het verveelt nooit!”
Wind mee of wind tegen?
“Ik kan me voorstellen dat het in de nieuwe situatie lastig is om nieuwe leden te winnen, terwijl er misschien wel leden hun lidmaatschap opzeggen omdat ze er de afgelopen maanden minder/geen gebruik van hebben gemaakt. Dat lijkt me een gevaar voor veel sportverenigingen. Ik denk dat het belangrijk is om naar buiten uit te stralen dat nieuwe leden nog steeds welkom zijn. Bijvoorbeeld door goede informatievoorziening op de website en één persoon die telefonisch en per email bereikbaar is als aanspreekpunt voor geïnteresseerden.”
Stapje extra of stapje terug?
“Vanaf de start van de coronacrisis in maart ben ik drie à vier keer per week blijven hardlopen. In juni heb ik het lopen op een lager pitje gezet vanwege de verbouwing van mijn badkamer. Ik heb bijna alles zelf gedaan. Daar had ik het hartstikke druk mee. Slopen, het tegelwerk, de waterleiding, het voegen van de wanden. Gelukkig is de badkamer bijna klaar. Om mijn conditie bij te houden bleef ik één keer per week bij Remon lopen.”
“In 2021 wil ik meedoen aan een triatlon. Dit is een verzameling van drie duursporten: zwemmen, fietsen en hardlopen. Eerst een kwart versie, vervolgens een halve en uiteindelijk de hele triatlon. Vanaf half september volg ik op de dinsdagochtend een borstcrawltraining om te werken aan mijn techniek, m.n. op het gebied van ademhalen. Oefening baart echt kunst. Ik heb het idee dat ik nu al, na 4 lessen, vorderingen maak. Binnenkort wil ik een speciale fiets voor de triatlon aanschaffen. Natuurlijk zal ik ook mee blijven doen aan hardloopwedstrijden. De marathon blijft speciaal.”
Koffie op de club of theetje thuis?
“Met de groep verzamelden we eerst bij Voorlinden. Soms voelde het meer als een loopgroepje uit de buurt in plaats van een loopgroep van de The Hague Road Runners. Het clubgevoel wordt minder als je niet meer naar het clubhuis toe kan. Toen we weer vanaf de club mochten starten, voelde het snel weer vertrouwd. Als het kon, deden we met de groep na afloop nog een drankje. Met de Barcommissie hebben we vooral via Zoom vergaderd. Eén keer hebben we buiten op het terras het wel en wee van de bar besproken. We konden prima rekening houden met de anderhalve meter.”
Wind mee of wind tegen?
“Hardlopen is populair, overal op straat kom je hardlopers tegen. Ik heb vernomen dat er wederom veel animo is voor de beginnerscursus bij onze club. Opvallend vanwege de coronacrisis en tegelijkertijd positief dat mensen onze club weten te vinden. Hopelijk is de coronacrisis snel voorbij en wordt het weer een beetje als vanouds.”
Samengesteld door: Sal Stam, Tim Baas en Lucienne Heemskerk